Dicht bij Arnhem licht de uiterwaarden Meinerswijk. Vandaag besloot ik hier weer eens een kijkje te nemen. Met mijn camera in de hand vertrok ik uit Velp voor een dagje struinen door de rivier natuur.
De uiterwaarden van een rivier is bij uitstek geschikt om
planten uit vreemde oorden te vinden. op hun tocht door andere landen worden er
nog al wat zaden meegenomen die de rivier dan keurig in ons landje deponeert
als zij weer eens overstroomd. Ik hoefde dan ook niet lang te wachten voor ik
een plant uit een ver land tegen kwam.
Mag ik u voorstellen, Reuzebalsemien. Deze grote plant
met zijn roze bloemen en wegspringende zaden is een voorbeeld van een plant die
in Nederland erg goed is ingeburgerd.
De plant is oorspronkelijk afkomstig uit Noord India
vanwaar hij in het tweede kwart van de 19e eeuw werd ingevoerd in
Europa als sierplant. Vanuit de tuinen verwilderde deze plant af en toe maar
pas in de loop van de 20e eeuw kreeg ze in Nederland vaste voet aan
de grond.
Een eindje verderop was het weer raak! Een Late
stekelnoot! Ook deze plant heeft een aardige rijs achter de rug. De plant is
afkomstig van de steppen van Zuid Rusland, maar hoe komt een plant vanuit het
zuiden van Rusland helemaal hier heen gedobberd? Daar zit toch land tussen? Dat
klopt. De plant heeft dan ook wat hulp gehad.
Zoals gebruikelijk is dit weer allemaal de schuld van de Romeinen.
Dit nogal ijdele volkje dat in Nederland op een goed moment tot aan de Rijn
verovert had, nam niet alleen stromend water en een nieuwe staatsvorm meen naar
Nederland, maar ook de laatste mode. Ook toen al was het kleuren van je haar
helemaal hip en blond was kennelijk ook toen al in de mode. De Romeinen
gebruikte het sap van de plant om hun haar mooi geel blond te verven. Hiervoor moest
de plant wel vers zijn en je had dus als modebewuste Romein waar je ook ging
wonen een tuintje nodig met een voorraadje Late stekelnoot. Vanuit die tuintjes
zijn ze waarschijnlijk verwildert.
Een eindje verderop zag ik nog een familielid van de Reuzelbalsemien,
het Oranje springzaad. Hoewel de naam natuurlijk heel nationalistisch aan doet,
betreft het ook hier geen inheemse plant! Het Oranje springzaad is namelijk
afkomstig uit het noordoosten van Noord Amerika!
Ook hier is het gesleep met planten om hun esthetische
waarden weer de oorzaak van het huidige voorkomen van de plant aan de oevers
van de Rijn. Deze plant is echter veel minder verspreid over Nederland dan de
andere springzaad familieleden. Ze is bijna alleen maar te vinden aan de oevers
van grote rivieren en op oude landgoederen in Groningen. Best een zeldzame
ontdekking dus!
Na deze mooie ontdekking was het al weer bijna tijd om de
terugweg te aanvaarden. Ik denk dat ik snel nog eens terug ga. Langs de rivier
is immers altijd wel wat te doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten